προχθές
ειδα πάθος.
είδα σπίθες.
είδα συγχρονισμό.
άκουσα πολλά για την αγάπη τελευταία.
η αγάπη είναι η μοναξιά που πρέπει στον καθένα..
στο πλήθος χωράνε μοναξιές?
αν ενωθούν όλες μαζί ζεσταίνουν το χώρο.
είδα ασφυξία.
είδα χορό.
Είδα πληγές.
τις πληγές που θες να σου θυμίζουν.
και θυμήθηκα..
πως είναι να φανατίζεσαι.
να μην υπάρχει λογική.
το αλλόκοτο.
να σου λένε δεν πρέπει.
το πήρες το πρέπει και το δεν πρέπει, το τσαλάκωσες και το πέταξες εκεί..
απέναντι.
και ποιος μίλησε για πρέπει?
σ'αυτή τη ζωή περισσεύουν τα πρέπει.
και να μην φοβάσαι.
η αγάπη είναι αντισυμβατική.
και όταν είδες το πλήθος..
.. είδα κι εγώ το πλήθος.
ήταν σαν θάλασσα που πάνω της πληγιάζουν τα καΐκια.
facebook / instagram
2 comments:
σεβασμός και θαυμασμός ταυτόχρονος στο ποστ σου.
Σ'ευχαριστώ πολύ Νιλετάκι μου!!
Post a Comment